Zasiedzenie po 10 latach – co to jest i jakie są przesłanki?

Zasiedzenie nieruchomości to temat, który interesuje wielu ludzi, zwłaszcza tych, którzy przez długi czas korzystali z danej nieruchomości. Proces ten może prowadzić do formalnego uzyskania własności nieruchomości przez osoby, które dotąd nie były jej prawowitymi właścicielami. W dalszej części artykułu znajdziesz szczegółowe informacje o tym, jak działa zasiedzenie, jakie są jego przesłanki oraz jaki okres czasu jest wymagany, aby można było ubiegać się o zasiedzenie.

Odpowiedź na główne pytanie artykułu: Zasiedzenie nieruchomości po 10 latach jest możliwe tylko w kontekście historycznym, gdyż obecne przepisy Kodeksu cywilnego nie przewidują zasiedzenia w takim krótkim terminie.

Co to jest zasiedzenie nieruchomości?

Zasiedzenie nieruchomości to prawny mechanizm, który pozwala osobie niebędącej właścicielem nieruchomości nabyć jej własność na mocy prawa po spełnieniu określonych przesłanek. Aby to mogło nastąpić, posiadacz musi wykazać, że przez określony czas wykonywał posiadanie samoistne, czyli władał nieruchomością jak właściciel, nie potrzebując zgody właściciela rzeczy. Przesłanki te są regulowane przez art. 172 Kodeksu cywilnego.

Zasiedzenie stanowi rodzaj pierwotnego nabycia własności, co oznacza, że nowy właściciel nabywa nieruchomość z mocy prawa, a nie od poprzedniego właściciela. Umożliwia to formalizację sytuacji prawnej osób, które przez długi czas korzystają z nieruchomości i traktują ją jako swoją własność.

Ile lat trzeba być posiadaczem samoistnym?

Aby zasiedzieć nieruchomość, posiadacz musi udowodnić, że był posiadaczem samoistnym przez określony okres czasu, który różni się w zależności od tego, czy posiadacz działał w dobrej czy złej wierze. Poniżej przedstawiono szczegóły:

• Dobra wiara: Posiadacz samoistny w dobrej wierze to osoba, która błędnie, ale usprawiedliwienie, uważa, że jest właścicielem nieruchomości. Przykładem może być sytuacja, gdy nabywca kupuje nieruchomość na podstawie nieważnej umowy notarialnej, nie mając świadomości jej nieważności. W takim przypadku, aby doszło do zasiedzenia, posiadanie nieruchomości musi trwać przez 20 lat.
• Zła wiara: Posiadacz samoistny w złej wierze to osoba, która wie lub powinna wiedzieć, że nie jest formalnym właścicielem nieruchomości. Przykładem może być sytuacja, kiedy ktoś posługuje się nieformalną umową kupna nieruchomości i jest świadomy, że nieruchomość nie należy do niego. W przypadku zasiedzenia w złej wierze okres posiadania musi trwać przez 30 lat.

Zasiedzenie nieruchomości – po ilu latach?

Obowiązujące przepisy prawa określają dwa podstawowe okresy wymagane do zasiedzenia nieruchomości w zależności od stanu wiedzy posiadacza:

• 20 lat przy posiadaniu w dobrej wierze: Jeżeli osoba posiadała nieruchomość jako posiadacz samoistny w dobrej wierze przez nieprzerwany okres 20 lat, może nabyć jej własność przez zasiedzenie.
• 30 lat przy posiadaniu w złej wierze: Jeżeli osoba była posiadaczem samoistnym w złej wierze, okres wymagany do zasiedzenia wynosi 30 lat.

Warto wspomnieć, że zasiedzenie jest możliwe również w sytuacji, gdy nieruchomość była włada przez wcześniejszych posiadaczy samoistnych przez prorokowane okresy czasu, które następnie zlicza się do bieżącego posiadania.

Jaki jest okres zasiedzenia nieruchomości?

Okres zasiedzenia nieruchomości wynosi odpowiednio:

• 20 lat dla posiadacza samoistnego w dobrej wierze.
• 30 lat dla posiadacza samoistnego w złej wierze.

Przy tym istotne jest, że bieg zasiedzenia rozpoczyna się od momentu rozpoczęcia posiadania samoistnego, a posiadanie to musi być nieprzerwane przez cały okres zasiedzenia. Przepisy prawa przewidują również możliwość doliczenia okresu posiadania przez poprzedników prawnych posiadacza, co może skrócić wymagany do zasiedzenia czas.

Zasiedzenie po 10 latach – jakie są przesłanki?

Obecne przepisy Kodeksu cywilnego z 1965 roku nie przewidują możliwości zasiedzenia nieruchomości już po 10 latach. Niemniej jednak, sytuacja taka mogła mieć miejsce w przeszłości. Od 1965 do 1990 roku, w okresie PRL, okresy zasiedzenia były krótsze: 10 lat dla posiadacza samoistnego w dobrej wierze i 20 lat dla samoistnego posiadacza w złej wierze.

Dla przykładu, jeśli ktoś rozpoczął posiadanie nieruchomości jako posiadacz samoistny w dobrej wierze w 1968 roku, to po upływie 10 lat, czyli na przełomie 1978 roku, mógł nabyć własność tej nieruchomości przez zasiedzenie w myśl obowiązujących wtedy przepisów. Jednak już po roku 1990, terminy zasiedzenia zostały wydłużone do obecnych 20 i 30 lat.

Zasiedzenie po 10 latach w obecnym stanie prawnym nie jest możliwe, z wyjątkiem sytuacji wynikających z określeń prawnych stosowanych od 1 stycznia 1965 roku do 1 października 1990 roku. W takich przypadkach przepisy Kodeksu cywilnego z tamtego okresu miały zastosowanie, co dopuszczało zasiedzenie po 10 latach dla posiadaczy w dobrej wierze.

Podsumowanie – Zasiedzenie po 10 latach co to jest i jakie są przesłanki

Podsumowując, zasiedzenie nieruchomości to sposób nabycia własności przez długotrwałe i nieprzerwane posiadanie samoistne. Obecne przepisy prawa przewidują dwa główne okresy zasiedzenia: 20 lat dla posiadania w dobrej wierze i 30 lat dla posiadania w złej wierze. Chociaż zasiedzenie po 10 latach nie jest możliwe według obecnie obowiązujących przepisów, wyjątkowe sytuacje z okresu PRL mogą dawać podstawę do nabycia własności w takim krótszym terminie. Zawsze kluczowe jest dokładne przeanalizowanie konkretnych okoliczności sprawy oraz stanu prawnego obowiązującego w danym okresie.